Sevgili çöp arabası!

  Yaklaşık iki hafta  önceydi. Bebiyi her zamanki gibi  uykuya hazırlıyordum ancak bebi bir türlü uykuya hazırlanmıyordu.Hadi kızım uyuyalım; bak aydede de uyumuş,kuşlar uyumuş,çiçekler uyumuş,uyumuş da uyumuş modundaydık,derken bir ses geldi dışardan o an benimde "aa çöp arabası geldi bak duydun mu sesini, çabuk uyuyalım" diyeceğim tuttu.İşte ben aslında o an altın sözcüklerimizi bulmuşum da haberim yokmuş.Ve sonrasında  bir çöp arabası furyasıdır gidiyor bizim evde.Çöp arabası geliyormuş çabuk üstümüzü giyinelim,çöp arabası geliyor  uyuyalım hadi, falan filan. Aslında sadece bu iki durum için kullanıyoruz. Akşam uykuları ve banyo sonrası üst baş giyiminde.Bu da yeterli ki zaten. Evet evet biliyorum  çocukcağızıma korkuyu öğretiyoruz,pek de iyi etmiyoruz ama öcü devrinden  gelmiş  geçmiş bir devrin çocuğu olarak pek de korkak bir kişilik olduğumu söyleyemem.Zaten az biraz büyüsün çöp arabasını göstereceğim ve korku nesnesiyle tanışmış olacak,korkacak bir şey olmadığını da görecek ;böylece korku nesnelerinin gereksiz hayatını işgal ettiğini de öğrenecek aslında.Bir taşla iki kuş mu vuruyorum ne:) Pek de korkmuyor zaten,yakındır yemez bu numarayı da.

  Sevgili çöp kamyonumuz,bizim evin dili ile çöp arabamız sen ne menem
bişiimissin meğer...